۱۳۹۱ آذر ۴, شنبه

ink


به امید سال بالایی شدن دفتر مشق ام رو مث هر شب باز می کنم
مدادم رو می تراشم و سرمشق هایم را از نو می نویسم
دلتنگی را باید بیست بار تکرار کنم
تا شاید...
مدادم رو برای همیشه زمین می ذارم ،
 روان نویس قدیمی پدر بزرگ
و جوهری که به دستانم پس می دهد و
تکرار دلتنگی هایم 
آبان نوشت
بانو
*
بانو نوشت : در جوهر غلت می زنم ...
 

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر