۱۳۹۰ اسفند ۱۷, چهارشنبه

راي ِ من

قلبم خالي بود
همچون حوزه هاي راي گيري روز نفرين شده ي جمعه
و تو در شلوغي صف شمارش آراي اي كه به صندوق نريخته ايم ، مانده اي
و سر انگشتانت را بيهوده در جوهر مي مالي تا شايد
در تلاقي دستانم
من نيز براي رهاييت راي بريزم
90.12.13
*
بانو نوشت : قراره تو نوشته ام بيشتر دقت كنم ، خشن تر نقدم كنيد :دي

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر